Opweg naar Chang mae , het aantal kilometers is het niet, maar dat gaat je nooit lukken in 1dag. Dus moesten we later op de dag kijken waar we zouden overnachten. Nadat We pas en halfuurtje onderweg waren, toch maar even gestopt om een vest aan te doen. Steeds hoger gingen we de bergen in. Al snel zaten we op 2000 meter. Het landschap is echt schitterend mooi, zeker op een scooter beleef je het helemaal ten top. We reden dorpjes in, waarbij je de gezichten van de bewoners moest zien,alsof ze spoken zagen. We kwamen op plekken waar eigenlijk helemaal geen toeristen komen, tja dat is toch een stuk leuker. Schitterende berg wanden waarin rijstvelden lagen, hele mooie berg weggetjes waar je niemand tegen kwam. Af en toe in de remmen voor los lopen honden , geiten, koeien en kraters van gaten die in de weg zaten. Het ging alweer schemeren, de dag vliegt voorbij. We zijn aan t einde van de dag gestopt bij de Hot coffee guest house and Resort. Die hadden we die middag geboekt toen we even gestopt waren om ergens wat te gaan eten . Maar goed dat we deze geboekt hadden want er was verder in de middel of nowhere helemaal niks, noch geen verlaten herders hut, helemaal niks. Het was dat de navigatie aangaf dat we op de bestemming aangekomen waren, je zijner zo voorbij rijden.

We hadden een berghut geboekt, maar die bleken allemaal vol te zitten dus kregen we een soort grot kamer. Tja wat moet je dan, Passie zou zeggen, " man man man ". Nou dat was t ook alsof de tijd had stil gestaan. Iets wat honderd jaar geleden gebouwd was en daarna nooit meer wat aan gedaan. Maar t uitzicht was superieur , we keken een jungle in met daarlangs een riviertje, dat maakte alles weer goed. Ondanks je op een spijkerbed moest slapen met een kussen zo hoog dat je nek horizontaal stond. Je geen airco maar gelukkig een ventilator had die we maar niet aan gedaan hebben want hij maakte t geluid van een Boeing 747. Als je ging douchen niet meer naar de wc kon want die was ondergelopen. Nee de omgeving maakte alles weer okee!!!!

Gelukkig , de volgend dag kwamen we aan in Chiang mae en zouden we onze scooters inleveren om vervolgens naar Phuket te vliegen. Tja dus niet, vrijdag aangekomen in Chiang mae maar konden maandag pas vertrekken naar phuket. ( MAAR NIET MET T VLIEGTUIG ).

De scooters maar een paar dagen langer gehouden omdat we toch 3 dagen moesten blijven in Chiang mae. Op zich geen straf, het is een hele leuke stad met van alles te doen. S avonds naar de night markt waar duizenden mensen op af komen om heerlijk te eten bij de talloze streetfood tentjes, en waarvan alles te koop is.Deze markt was echt kilometers lang. Plots 1800 uur liepen we daar door de straten gaat alle muziek uit niemand praat meer en staat iedereen stil. Kan je dat voorstellen, duizenden mensen staan opeens stil. Er werd wat door de microfoons gezegd, die hangen overal, en plots klinkt het nationaal volkslied. Na afloop van t lied doen ze een groet en lopen weer verder, heel apart om dit te zien.

Maar goed, de maandag brak aan en we gingen opweg naar Phuket. Met de taxi naar t station, ja naar t station, niet naar t vliegveld, Neehee niet naar t vliegveld. Maar jullie zouden toch vliegen naar Phuket? Tja dat is een lang verhaal maar Passie probeert t kort te vertellen.

Oke in het kort. We wilden dus van Chiang Mai naar Phuket vliegen omdat het is een vlucht van alleen maar 3 uurtjes nou we schokken van de ticketprijzen! 350 euro per persoon ja ja jullie lezen goed 350 euros per persoon normaal is het 70 pp, maar tja we wilden zo snel mogelijk naar het zuiden omdat we wilden naar kho sok gaan in de jungle. Dus we besloten om toch te boeken maar tja daar komt dan de aap uit de mouw.. op het moment dat ik moest mijn creditcard invullen moest ik opeens mijn creditcard verifiëren..wtf?

opeens moest ik mijn creditcard verifiëren met mijn emailadres maar ook met mijn telefoonnummer..tja verifiëren met mijn email was natuurlijk geen probleem maar en nu? Mijn telefoon ligt in Leiderdorp pffff wat een gezeik zeg. Dat betekent dat ik niets meer online kan kopen of boeken.gelukkig kan ik nog wel pinnen of hotels ter plek betalen. Dus het enige optie was dan met de trein terug te gaan naar Bangkok en daarna naar Surat Thani. Dus aangekomen bij Chiang Mai zijn we meteen naar de treinstation gegaan om een treinkaartje te kopen en ja hoor geen treinen meer, enige optie is de trein van 9.50 uur die in Bangkok om 19.25 zou aankomen. Ja klopt een rit van 10.5 uren. We besloten ook om meteen de nachttrein van Bangkok naar Surat Thani te nemen. Maar nog meer pech er was alleen de trein van 22.15 uur met zitgedeelte geen slaapcabine meer. we hebben niet echt veel keuze we moeten dan toch door de zure appel bijten. Deze treinreis van Chiang Mai naar Surat Thani zal dus 36 uren duren en de kosten ervan? 1.200 Bath= 32,50€ per persoon en voor die prijs krijgen we ook nog ontbijt, koffie, water, koekjes en warme maaltijd!! Niet normaal

Oke we zijn om 9.30 uur in Surat Thani aangekomen helemaal gebroken, niet echt kunnen slapen. We hadden besloten om bij te komen om 1 nacht te slapen in Surat Thani. We krijgen te horen dat binnen 4 uurtjes konden we met een busje in Phuket zijn. Surat Thani lekt ons niet zo gezellig dus we besloten om zo snel mogelijk in Phuket te zijn om te chillen. Dus geen Khao Sok maar rechtstreeks naar Phuket.

We hadden tickets gekocht en kregen te horen dat wij om 12:30 werden opgehaald door een busje.

Wtf, 12:30 pas!!!! Dat wordt weer 3 uur wachten, maar goed laten we t nu maar gewoon doen, we zijn nu toch bezig!!!

In de tussen tijd werden 10 tallen mensen in busjes gepropt die ook opweg gingen naar Phuket. Wij bleven met nog 2 mensen wachten op het busje van 12:30. Na vele kopjes koffie en broodjes kwam eindelijk het busje aangereden. Nou ja busje !!!!! In Nederland had zoiets allang op de sloop gelegen. Vanaf de buitenkant kon je weinig zien vanwege de gordijntjes maar toen de chauffeur de schuifdeur open deed. MAN MAN MAN zou passie zeggen. Het busje was helemaal afgeladen met spullen en mensen, en daar moesten wij, 4 personen met rugzakken nog bij. Na hier en daar wat improviseren en proppen kon de schuifdeur dicht opweg naar Phuket. Ohhhhh, nee he !!!!!!!!!!!! de chauffeur bleek ook nog de plaatselijke koerier te zijn. Hier en daar stopte hij om ( toch genoeg plaats ) pakjes op te halen van de lokale mensen om vervolgens later midden op de snelweg te stoppen en deze weer af te geven bij de ontvangers. Na 4 hele lange uren waarvan we dachten dat het busje of kantelde of in mekaar zakte kwamen we eindelijk in Phuket.

Het stukje strand vakantie kan beginnen, jehhhhhh.